یکی از جالب ترین اتفاق هایی که در سال 88 افتاد فعال شدن تریبون های ازاد در سراسر دانشگاههای کشور از طریق بسیج دانشجویی بود

مدت ها پیش یکی از اساتید دانشگاهی خیلی نگران از اتفاقات پیش رو بود

ایشان خیلی خلاصه وار فرمودند: صندلی "خالی "کلاس من نشانه اهمیت آینده کشور است!

تعجب کرده بودم که چرا استادی با این همه تجربه چنین جمله ای را سر زبان می اورد

تا اینکه یک هفته پیش تریبون ازاد دانشگاه در مورد آزادی بود

جمعیت عجیبی جمع شده بودند شاید نیمی ازکلاس ها تعطیل شده بود

یکی از خانم ها از جلو صف رفت پشت تریبون ودر همان ابتدای سخن خود گفت : آزادی ، برهنگی نیست

آزادی رفتن به سوی افکار نا سالم نیست آزادی یعنی رسیدن به ارمان های مهم شخصیتی در یک جامعه است

همه سکوت کرده بودن و در اخر با یک صلوات اومد پایین

نوبت به نفر دوم رسید باز یکی از خانم ها به پای تریبون رفت: این بار کمی تفاوت در تریبون دیده شد ایشان چنین شروع کردند

آزادی یعنی حق انتخاب ...،

یعنی جلو زدن از غرب...

ازدای یعنی مساوی بودن حق .......

خیلی براش دست زدن حتی از قسمت خانم ها صدای سوت شنیده شد

همین خانم در ادامه گفت: من به عنوان یک دختر شرایط انجام هر کاری را در جامعه فعلی ندارم

اما پسر ها با هر نوع ایده ای که وارد می شوند در کار خود می توانند موفق باشند

این خانم هم اومد پایین

نوبت به نماینده گروه ما رسید متنش رو خودم بهش داده بودم

و شروع کرد:

من به عنوان یک دانشجو حق دارم از فضای باز بهره مند باشم

بتوانم در هر لحظه با هر ایده به دنیا خودم نظاره داشته باشم

چون ما ازده ایم اما بهتر است برای جامعه امان قدم برداریم

ازادی را برای رسیدن به اهداف خود به تنهایی ندانیم

چون ازادی حق همه مردم جامعه است

زمان کمی نسبت به گذشت تغییر کرده است تا 10 سال اول انقلاب برای حجاب خانم ها حتی فشار های وارد بوده است 

10 سال دوم حجاب در بین خانم ها جا افتاد اما بعد از ان را ببینید

ایا مفهوم ازادی فقط حجاب زنان است ایا شکستن حریم های شخصی افراد جز قانون گریزی و صلب ازادی نیست و....

همین جا بود که سر وصدای بلندی شروع شد از یه طرف دست می زدن و سوت می کشیدن

و از طرف خانم ها صدای اعتراض شنیده می شد برام شوال شده بود که اعتراض می کنن

من همین لحظه بود که این جلسه را ترک کردم  رفتم سراغ کلاس دیدم اکثر کلاس ها خالیه

و اساتید هم نشستن پای میز و از خودشان پذیرایی می کنن

و حالا من به همان استاد می گویم

نه، کرسی کلاس شما مهم تراز کرسی های  آزاد اندیشی  دانشگاه است

چون کسی صدای دانشجو را نمی شنودجز خود دانشجو

اما صدای استاد را دانشجو برای نمره هم که  باشد می شنود

و در اینده هم به ان عمل می کندو باعث رشد و شکوفایی جامعه خواهد شد

با تشکر

مهدی حاجی نژاد